رهبری

معمولا در مورد ميزان اثربخش بودن برنامه هاي راهبردي زياد گفته و نوشته مي شود. صحبت من حتي در مورد اثر بخشي هم نيست، مي خواهم در مورد اثر صحبت كنم. هر چيزي در اين دنيا اثري دارد كه شما از اثر هر وجود به خود آن پي مي بريد. بادي مي وزد،‌در اثر تغيرات […]

پوپولیسم یا عوام گرایی، به نوعی گرفتن طرف مردم یا بهتر بگویم عوام در مقابل نخبگان است. البته این تعریف در علوم سیاسی است پس واژه ها هم بایستی در آن زمینه ترجمه شوند. نخبگان در علوم سیاسی عمدتا به طبقه حاکم می شود. حال اگر همین مفهوم را وارد سازمان کنیم می توانیم مدیران پوپولیست

فرض کنید مدیر یک مدرسه هستید، چگونه با معلمانی که در این مدرسه هستند برخورد می کنید؟ حال فرض کنید مدیر پروژه با یک تیم کاملا حرفه ای و متخصص هستید؟ یا فرض کنید دو اتاق در یک شرکت وجود دارد با افرادی مشابه از لحاظ تخصص و متفاوت از جنبه هیا دیگر حتی جنسیت.

همانطور که قبلا هم نوشته ام(اینجا)، چند سالی است در حوزه مدیریت ریسک منابع انسانی در حال مطالعه، تحقیق و اجرا هستم. دیروز دوستی از ضعف عمده در این حوزه پرسید که چرا هنوز مدیریت ریسک منابع انسانی علی رغم اهمیتی که دارد، در سازمانها جایگاهی ندارد. شاید بهتر باشد با رویکرد ساختار گرایی به دنبال

ایا من مدیر ترسناکی هستم؟ کارمندان من چه قضاوتی در خصوص رفتارهای من دارند؟ چه کاری که انجام بدهم از دید کارکنان یک مدیر مخوف و ترسناک به حساب می آیم؟ مشخصه هایی که برای مدیر مخوف عنوان شده است، را می توان طی 12 مورد عنوان کرد که در ادامه آنها را توضیح خواهم

در این نوشته میخواهم کمی در خصوص مدیریت تعارض صحبت کنم. نقطه تمرکز بحث هم محیط های سمی کاری است. جایی که افراد به دو گروه تقسیم شده اند: اینها و آنها

در این نوشته ضمن بیان اهمیت توسعه رهبری پاسخگو به عنوان ضرورت عصر جدید، 4 اصل و پایه ای که می تواند در این مسیر کمک کننده باشند تشریح شده است.

در این نوشته، در جواب یکی از فیدبکهای کاربران، کمی از سادگی و در عین حال پیچیدگی های مدیریت گفته است.

مرحوم دکتر شریعتی در یکی از سخنرانی های خود اشاره ای به جوامع موزاییکی دارد. جوامعی که یک فرهنگ قوی از گذشته داشته اند که طی قرن ها فرسوده شده، در همین حین خرده فرهنگ های دیگر نیز وارد آن شده، و الان ساختاری شبیه به موزائیک دارند. یک بستر سیمانی که داخل آن سنگهایی

ما اسیر نقشه های ذهنی هستیم که برای ما محدودیتهایی در زمان حل مسئله ایجاد می کنند. در این نوشته راه حلهایی برای خارج از جعبه فکر کردن ازائه شده است.