تغییر

عرضم را با یک مثال شروع می کنم. فرض کنید دو ماشین مختلف دارید، یک ماشین 30 میلیون تومانی و یک ماشین 60 میلیون تومانی. سوال شیوه برخورد شما با این ماشین یکسان است؟ قطعا خیر انتظارات شما از هر دو ماشین یکسان است؟ بازهم فطعا خیر انتظار طول عمر شما و کاهش و افزایش […]

در این نوشته به ضرورت و اهمیت داشتن سند اخلاقی در شرکتها و سازمانها پرداخته ام و اینکه چه کارکردی این سند میتوانند داشته باشند.

با توجه به متغیرهای فرهنگ ملی کشور و آنچه که من تا کنون دیده ام، شاید یکی از مهمترین شایستگی های مدیریتی که در کشور بایستی توسعه داده شود، مسئولیت پذیری است. اغلب مسئولیت پذیری را مساوی با درست انجام دادن کاری که به فرد واگذار می شود تعریف می کنند. ولی آیا واقعا این

معمولا در مورد ميزان اثربخش بودن برنامه هاي راهبردي زياد گفته و نوشته مي شود. صحبت من حتي در مورد اثر بخشي هم نيست، مي خواهم در مورد اثر صحبت كنم. هر چيزي در اين دنيا اثري دارد كه شما از اثر هر وجود به خود آن پي مي بريد. بادي مي وزد،‌در اثر تغيرات

پرده‌ی اول از منزل بیرون می آیید، یک ال90 جلوی شما و کنار سطل زباله توقف کرده است، حدود 4 الی 5 دقیقه طول می کشد تا صندوق عقب و صندلی عقب را در سطح زباله خالی کند. پسر 12-13 ساله‌ی آن فرد نیز در صندلی شاگرد نشسته و ناظر این رفتار پدر است. وقتی معترض

مقدمه "جاستین گاتلین" دونده معروف آمریکایی بعد از کسب مدال نقره دوی 100 متر از طرف تماشاگران حاضر در ورزشگاه "هو" شد اما کوچکترین عکس العملی را نسبت به آن‌ها نشان نداد. "لاوینی" دوومیدانی کارپرش بانیزه فرانسه نیز که در رقابت با دوومیدانی کار برزیلی بود در زمان پرش خود با سروصدای تماشاگران روبه رو

شاید زمانی که به کار انعطاف پذیر اشاره میشود، تصور هم این باشد که بیشترین نفع را کارمند میبرد و کمتر کسی به این موضوع فکر می کند، که در این روش، نفع سازمان چیست. شاید در دولت قبل بیشتر این را می دیدیم، از ساعت کاری انعطاف پذیر برای کاهش هزینه های دولتی استفاده

امروزه در هر سازمانی که وارد می شویم، یکی از عمده ترین مسائلی که مدیران ارشد و عملیاتی با آن سروکار دارند، ساختار سازمانی نامناسبی است که تصور می کنند همه مشکلات ناشی از آن است. و تصور می کنند اگر ساختار خود را بازآرایی نمایند همه مشکلات حل خواهد شد. اول یک نکته را

با يك جستجوي ساده در منابع علمي-عملي فارسي و همچنين بررسي از نزديك چند سازمان ايراني چه خصوصي و چه دولتي بر اين گفته صحه خواهيد گذاشت كه  يكي از ضعيف ترين زير فرايندهاي منابع انساني در كشور ما،‌ بحث توسعه كاركنان مخصوصا توسعه مديران است. دقت كنيد كه تمركز بنده در اين نوشته روي توسعه است و نه

ما در يك دوره گذار قرار داريم. در اين دوره سيستم ها و ساختارهاي قبلي جوابگو نخواهد بود و بايستي روش هاي متفاوتي از آنچه اكنون استفاده مي كنيم، بكار بگيريم. با اين رويكرد زياد ميبينيم سازمانهايي كه بعد از طي كردن يك دوره بحران تازه به فكر آسيب شناسي و يافتن راه حل هاي