آقای اختاپوس های سازمانی

احتمالا اگر کارتون باب اسفنجی را دیده باشید یکی از کلیدی ترین شخصیتهایی که در آن حضور دارد آقای اختاپوس است. آقای اختاپوس را میتوان به عنوان نماد یک گروه از کارکنان تعریف کرد. ابتدا کمی در خصوص شخصیت آقای اختاپوس توضیح میدهم

به نظر فردی با حدود سنی بین 30 تا 35 سال است. کم صبر و عجول است و مهمترین محصولی که در حال تولید آن هستند(همبرگر خرچنگی) را به شدت بی کیفیت، بی خاصیت و شبیه یک سم مهلک میداند. البته علارغم این اعتقاد،  هر روز به فروش آن اقدام میکند. از فعالیتها جمعی لدت چندانی نمیبرد. با تکنولوژی بیگانه است. حتی ترجیح میدهد صبح ها با نور خورشید و ساعت بیولوژیکی بیدار شود نه با ساعت کوکی.

ویژگی برجسته اقای اختاپوس این است که مدام غر میزند و از زمین و زمان شاکی است. از کار کردن لذت نمیبرد و تصور میکند هیچگاه اشتباه نکرده، حتی وقتی اشتباهی را مرتکب میشود، تمام تلاش خود را میکند که بابت آن عذرخواهی نکند.

از هیچ چیز راضی نیست. از پیشرفت دیگران چندان احساس رضایت نمیکند و در بهترین حالت نسبت به آن بی تفاوت است. تصور میکند هنرها و توانمندهای فراوانی دارد که همگی سرکوب شده است. البته یکبار یک نمایش نامه اش را برای نویسنده ای معروف ارسال میکند تا ایشان ارزیابی کنند. در پاسخ ضمن احترام به ایشان گفته میشود که نمایشنامه اش به شدت ضعیف است و نیاز به بازنویسی اساسی دارد. یکبار دیگر هم در یک مسابقه موسیقایی شرکت میکند که در آنجا هم چندان موفق ظاهر نمیشود. حتی یکبار تلاش میکند برنامه تلویزیونی بسازد ولی اولین کسی است که از آن برنامه اخراج میشود. ولی نکته اینجاست که همچنان تصور میکند توانمندیهای فراوانی دارد که توسط کارفرمایش(اقای خرچنگ) سرکوب شده و اگر به وی اجازه داده شود توانمندهای خود را بروز دهد حتما پیشرفت قابل ملاحظه ای خواهد کرد.

به نظر شما چه افرادی در اطراف شما دارای این ویژگی ها هستند؟ شاید حتی خود ما یکی از این اختاپوس های سازمانی باشیم. اختاپوسهای سازمانی تصور میکنند بهترین برنامه نویس دنیا یا بهترین کارشناس فروش دنیا هستند ولی متاسفانه سقف سازمان برای آنها کوتاه است. اکر منابع در اختیارشان گذاشته شود یک برنامه مینویسند(شبیه نویسنده واتساپ) در گوگل پلی میلیونها نسخه از آن به فروش میرسد و ما نهایتا ثروتمند میشوند ولی اینها هیچگاه هیچکاری نمیکنند. 

اینها شناخت درستی از توانمندی خود ندارند، شناخت درستی از چیزی که هستند و چیزی که میتوانند بشوند ندارند. با تفکرات نادرست در خصوص خود زندگی میکنند، به مشورتها گوش نمیدهند. آینها ترجیح میدهند آب سازمان گل آلود باشد تا اینها بتوانند ماهیهای خود را بگیرند. اینها مدام غر میزنند و غر زدن را به دیگران هم یادمیدهند. اینها در سازمان سمپاشی میکنند و فضای سازمان را مسموم میکنند. 

بهترین راه برخورد با اختاپوس های سازمانی گفتگو است. لازم است با اینها گفتگوی جدی صورت پذیرد، شرایط آنها، توانمدی های آنها، و انتظارات سازمان از آنها روشن شود. اینها بایستی در قالب یک برنامه زمان بندی شده باشد. در مورد سمپاشی هایی که صورت میدهند هم صحبت کنید و برای آنها مثال بیاورید.

اختاپوسهای سازمانی به شدت مستعد تکثیر هستند. اینها بایستی محدود شوند، با رفتار و عملکرد خود مواجه شوند و در صورتی که در یک بازه زمانی کوتاه مدت نتوانند در رفتار خود تغییری حاصل کنند بایستی از سازمان جدا شوند.

پیروز و پایدار باشید.