فرهنگ

تصمیم گیری گروهی، علاوه بر مزایایی که دارد، آسیب هایی هم دارد که افراد ممکن است دچار آن شوند. یکی از این آسیب ها تحت عنوان پارادوکس آبیلین تعریف شده است.

در دو نوشته گذشته (اینجا و اینجا) به موضوع اعتماد پرداخته ام و اهمیت و تصورات اشتباه در خصوص آن را تبیین کرده ام. در این نوشته میخواهم کمی در خصوص سطوح اعتماد صحبت کنم. وقتی صحبت از اعتماد میشود، از یک مفهوم با یک عدد مشخص صحبت نمیکنیم که یا هست یا نیست. از

در نوشته های قبلی(مثلا اینجا) در خصوص اعتماد نوشته ام. در این نوشته کمی در خصوص تصورات غلط در باب اعتماد وجود دارد اشاره میکنم.  اعتما یک موضوع نرم است. ما به اعتماد به عنوان یک موضوع نرم(Soft) نگاه میکنیم مانند فرهنگ سازی، بنابراین انتظار داریم پیامدها و اثرات آن هم نرم و غیر قابل لمس باشد. در

اعتماد یعنی اطمینان. اطمینان من به سوپری سر کوچه یا مکانیک محله یا مربی مهد که پسرم به آنجا میرود. این اطمینان است که تعامل من و این افراد را تنظیم میکند و به اصطلاح پیوند میان ما را ایجاد میکند. تفاوت بین اعتماد بالا و پایین هم کاملا مشهود است. وقتی من به بقالی

عرضم را با یک مثال شروع می کنم. فرض کنید دو ماشین مختلف دارید، یک ماشین 30 میلیون تومانی و یک ماشین 60 میلیون تومانی. سوال شیوه برخورد شما با این ماشین یکسان است؟ قطعا خیر انتظارات شما از هر دو ماشین یکسان است؟ بازهم فطعا خیر انتظار طول عمر شما و کاهش و افزایش

در این نوشته به ضرورت و اهمیت داشتن سند اخلاقی در شرکتها و سازمانها پرداخته ام و اینکه چه کارکردی این سند میتوانند داشته باشند.

با توجه به متغیرهای فرهنگ ملی کشور و آنچه که من تا کنون دیده ام، شاید یکی از مهمترین شایستگی های مدیریتی که در کشور بایستی توسعه داده شود، مسئولیت پذیری است. اغلب مسئولیت پذیری را مساوی با درست انجام دادن کاری که به فرد واگذار می شود تعریف می کنند. ولی آیا واقعا این

معمولا در مورد ميزان اثربخش بودن برنامه هاي راهبردي زياد گفته و نوشته مي شود. صحبت من حتي در مورد اثر بخشي هم نيست، مي خواهم در مورد اثر صحبت كنم. هر چيزي در اين دنيا اثري دارد كه شما از اثر هر وجود به خود آن پي مي بريد. بادي مي وزد،‌در اثر تغيرات

مرحوم دکتر شریعتی در یکی از سخنرانی های خود اشاره ای به جوامع موزاییکی دارد. جوامعی که یک فرهنگ قوی از گذشته داشته اند که طی قرن ها فرسوده شده، در همین حین خرده فرهنگ های دیگر نیز وارد آن شده، و الان ساختاری شبیه به موزائیک دارند. یک بستر سیمانی که داخل آن سنگهایی

پرده‌ی اول از منزل بیرون می آیید، یک ال90 جلوی شما و کنار سطل زباله توقف کرده است، حدود 4 الی 5 دقیقه طول می کشد تا صندوق عقب و صندلی عقب را در سطح زباله خالی کند. پسر 12-13 ساله‌ی آن فرد نیز در صندلی شاگرد نشسته و ناظر این رفتار پدر است. وقتی معترض