مترجم: رضا عزیزی، دانشجوی کارشناسی ارشد MBA دانشگاه علامه طباطبایی
مهمان برنامه: خانم جنیفر دیل
معرفی مهمان برنامه: وی محقق مرکز رهبری خلاق و نویسنده ی کتاب «[نسل] هزاره ها از کار چه می خواهند؟» است.
خلاصه ی گفتگو:
ابتدا لازم است در مورد اصطلاحاتی که در آمریکا خطاب به نسل‌های مختلف استفاده می شود توضیح مختصری داده شود.
Millennials: نسل متولد شده در سال های 1980 الی حدود 1995
Baby boomers: نسل متولد شده در سال های 1960 الی 1980
Gen Z: نسل متولد شده از 1950 تا اوایل 2000
تفاوت بین نسل های مختلف، بسته به فرهنگ هر کشور و اتفاقات بزرگی که در ادوار مختلف آن کشور روی داده، کم و بیش وجود دارد. جوان ها معمولا با پیرها مشکل دارند و آن‌ها را اذیت کننده می‌دانند و بسیاری از موارد از این قبیل که ممکن است موجب کشمکش در محل کار شود. تکنولوژی از مواردی است که موجب بروز کشمکش میان نسل‌ها است، یک مورد دیگر عدم وقت‌شناسی جوان‌تر‌ها است. آن ها همچنین کمتر وظیفه شناس و مسئولیت پذیر هستند.
آنچه که در محل کار در جریان است مسئله‌ی «نفوذ» است. این که چه کسی نفوذ دارد و چه کسی خواهان آن است. نسل جوان عمدتا با تکنولوژی، تفکر خلاق و پویایی ایده هایشان به دنبال کسب نفوذ هستند و افراد مسن هم به وسیله‌ی سابقه‌ی بیشتر و تجربه‌ی کاریشان به دنبال آن هستند و همین امر موجب بروز کشمکش در محل کار می‌شود.
طبق تحقیقات یک روش مناسب که باعث می شود افراد جوان کمتر به کشمکش با مسن تر ها روی بیاورند این است که به کارهایی که افراد مسن بهتر از آن ها انجام می دهند و به شیوه ی انجام آن ها توسط افراد مسن دقت و توجه کنند. چرا که هر شخصی کار را از روشی انجام می دهد که به عقیده ی خودش بهترین و موثرترین روش است. نسل جوان با لب تاب و تبلت و افراد مسن روی کاغذ. برای معماری که سال ها روی کاغذ طراحی کرده، استفاده از لب تاب برای طراحی دشوار است و همه ی ما باید این را درک کنیم.
غالبا هنگامی که کارایی پایین فرد ناشی از ویژگی های نسلی او نیست، باز هم به ویژگی های نسلی او ربط داده می شود.
نوعی کلیشه سازی که بسیار رایج اما واقعا اشتباه است. چراکه میان هر نسل هم تفاوت‌های زیادی وجود دارد. برخی بهتر عمل می کنند و برخی ضعیف تر. همچنین این نظر که افراد مسن تر توانایی تغییر و یادگیری شیوه های نوین را ندارند هم غلط است. در صورتی که انگیزه ی لازم برای تغییر باشد، افراد مسن نیز به تغییر روی می آورند.
عمدتا با بالارفتن سن تغییر و تحول مشکل تر می شود. برای همین باید در سنین پایین به فکر تغییر و بهبود باشیم. جوان ها باید دائم به دنبال گرفتن فیدبک و اصلاح خود باشند؛ چراکه فقط چند درجه تغییر در جوانی، در بزرگسالی تاثیر بزرگی می تواند ایجاد کند.
مسئله ای که ممکن است کشمکش های بین نسلی را در محل کار سامان بخشد، فرهنگ سازمان است. فرهنگ سازمان مشخص می کند که در هر تعارض حق با کدام طرف است. مثلا اگر فرهنگ سازمان بر وقت شناسی، فوریت انجام وظایف و مسئولیت پذیری بنا شود، نسل جوان یا باید خود را با آن انطباق دهند یا قهرا از طرف سازمان طرد می شوند. یا اگر فرهنگ بر پایه ی استفاده ی از تکنولوژی باشد، افراد مسن برای حفظ موقعیت خود باید آن را فرا بگیرند.
