اولین منبع شادی و خوشبختی رها کردن است. ولی با رها کردن صرف، تنها خوشبختی کوتاه مدت و ساختگی خواهیم داشت. دومین و مهمترین منبع خوشبختی ما حضور آگاهانه در لحظه است.
تجسم کنید که با گروهی از مردم ایستاده ایم و طلوع خورشید را نگاه میکنید. اگر ذهن ما با پروژه ها و نگرانی هایمان در خصوص گذشته و اینده باشد در حقیقت نمیتوانیم آنجا باشیم و چون حضور آگاهانه در لحظه کم است نمیتوانیم از طلوع خورشید لذت ببریم.
در سایر امور زندگی مانند تصمیم گیری‌هایمان نیز این مورد صادق است. اگر موقع تصمیم گیری در خصوص اخراج یا استخدام یک نیروی، درگیر تفکرات دیگر هستیم هم نمیتوانیم حضور آگاهانه در لحظه داشته باشیم و تصمیم درست بگیریم.
تصور کنید دوستی راه زیادی آمده، قرارهای زیادی را کنسل کرده که لحظاتی را با هم باشیم، دو گزینه در پیش داریم، در بین گفتگو به چیزهای دیگرهم فکر کنیم یا آن چند دقیقه را به چند دقیقه ماندگار در کل خاطرات زندگیمان تبدیل کنیم.
همین مثال در مورد تصمیم برای استخدام یا اخراج هم صادق است، میتوانیم وقت کم و بی کیفیتی را برای تصمیم گیری صرف کنیم یا با حضور در لحظه، یک تصمیم به یادماندگی بگیریم.
برای این منظور یک تمرین شایع در بحث حضور آگاهانه تعریف شده که همراه با تنفس است. همه چیز به دم و بازدم مرتبط است. قبل از تصمیم، قبل از هر اقدام، قبل از آغاز یا پایان این فرایند را تکرار کنید:
دم: از دم خود آگاهم
بازدم: از بازدم خود آگاهم
دم: دم خودم را از شروع تا انتها دنبال میکنم
بازدهم: بازدم خود را از شروع تا انتها دنبال میکنم
دم: از ذهنم آگاهنم.
بازدهم: از حضورم در این لحظه آگاهم
با این سه اقدام ساده ولی عمیق و تکرار آن، میتوانیم حضور خود در لحظه ها را تقویت کنیم. هم اکنون هر کجا که هستیم با آرامش کامل سعی کنید این سه مرحله را طی کنید، به چرایی حضورتان فقط در همین لحظه بیشتر فکر کنید، عمق وجود را بیشتر درک خواهید کرد.
