حوزه جبران خدمات و به صورت خاص حوزه پاداش از حوزه هایی است بازیگر کلیدی آن حوزه منابع انسانی است. ولی به دلیل ضعف حوزه های منابع انسانی و همچنین ماهیت و ساختار قدرت در سازمانهای ایرانی، اغلب تصمیم گیری های مرتبط با آن و حتی اغلب تصمیم سازی ها نیزجایی خارج از منابع انسانی صورت میگیرد. به همین منظور توصیه می کنم هرکسی که در حوزه تصمیم گیری برای پاداش قرار دارد کتاب انگیزه را مطالعه کند:
خیلی خلاصه، این کتاب تبیین می کند که سیاست هویچ و چماق مربوط به یک قرن پیش است. به عقیده نویسنده در قرن 21 باید به چیزی به پاداش های مادی فکر کرد و کمی از اهمیت پاداش های مادی در ذهن و سبک مدیریت خود بکاهیم.
متاسفانه هنوز دوستان و همکاران ما در تدوین آیین نامه های مربوط به پاداش و یا تصمیم گیری ها در خصوص شیوه ها و میزان پاداش ها همچنان روی سیاست چماق و هویج پافشاری دارند. اگر در مورد غیرکارآمد بودن این سیاست شکی دارید، به روزی فکر کنید که با هزار ایده، آرزو و انگیزه وارد سازمانی که هم اکنون هستید یا قبلا بوده اید، شدید. چه شد؟ الان همه آن انگیزه ها وجود دارد؟ روز اول با چه هدفی کار می کردید، امروز با چه هدفی؟ این انحراف از هدف اصلی که در درون ما رخ داده به چه دلایلی بوده است؟ چقدر سیاستهای پاداش که با تاکید بر انگیزه های بیرونی بوده اند، این انگیزه های درونی را کشته اند. این کتاب را بخوانید، به دیگران نیز هدیه دهید. توسعه بدون رعایت الزامات آن رخ نمیدهد.
اگر فکر می کنید نیاز است تا کمی بیشتر با نویسنده این کتاب اشنا شوید، توصیه می کنم این ویدئو سایت تد را از دست ندهید:
پیروز و پایدار باشید.
