مطلب طنزي در يكي از سايتها ديدم، اول از همه به خودم نگاه كردم. وقتي به سراغ پزشك مي روم، اغلب تجويزهاي پزشك را با اما و اگر همراه مي كنم. بعد نگاهي به اطراف كردم، تقريبا همه اينگونه ايم. عموما متخصصين را قبول نداريم، از هر نوع و در هر رشته اي كه باشند. از جامعه پزشكي گرفته تا مكانيكي سر كوچه و …
شنيدم از حدود 50 سال پيش امكان علمي انجام عمل ترميم قلب وجود داشته ولي به دليل عدم اعتماد به پزشكان اين عمل به مدت 5 دهه به تاخير افتاده است.
از يكجايي بايستي شروع كنيم و اعتماد كنيم. به گواهينامه ها اعتماد كنيم. به تجارب اعتماد كنيم. اجازه دهيم در حوزه اي كه تخصص كافي و مطالعه كافي نداريم، از اهل آن استفاده كنيم.
سوال بپرسيم از متخصص ولي قبول كنيم كه اگر متخصص بخواهد صددرصد مارا قانع كند شايد لازم باشد به اندازه كل زماني كه براي گواهينامه خود گذاشته براي ما وقت بگذارد.
پيروز و پايدار باشيد