نگهداشت

یکی از مهمترین ریسک های منابع انسانی در حوزه خروج از خدمت، استعفای همراه با تهدید است. فرد درخواستهایی دارد که بجای طرح منطقی آنها و شروع یک فضای تعامل، به سمت ابراز همراه با تهدید میرود. اینکه سازمان چکارهایی بایستی انجام دهد تا افراد به سمتی نروند که با تهدید خواسته های خود را […]

سالانه بخش قابل توجهی از نیروی انسانی در سازمانهای مختلف به دلایل مختلفی از جمله استعفا و یا اخراج سازمان را ترک میکنند و این از بزرگترین و مهمترین ریسکهای منابع انسانی است. جالب است بدانیم که مبتنی بر مطالعات گالوپ، به طور متوسط درحدود ۵۱ درصد کارکنان هرسازمان به شغل جدید فکر میکنند. یعنی در

به نظر میرسد که بشر در هیچ دوره ای در تاریخ، به اندازه امروز کار نمی کرده است. انسان شکارچی-خوشه چین(Hunter-gatherer) به قدر نیاز تهیه میکرد، مصرف میکرد و وقتی مجددا نیاز به مواد غذایی داشت سراغ‌ جنگل و شکار میرفت. این انسان به دلیل تنوع غذایی هم که داشت، قدرت مقابله بهتری با بیماری ها

تقریبا در تمامی مشاغل و سازمانهایی که مشغول بوده ام با اراده و اختیار خودم تغییر مسیر داده ام و البته که همیشه از این تغییرها لذت برده ام. تنها یک مورد بود که به معنای واقعی اخراج شدم. فردی وارد دفتر کارم شد، با هم چایی تازه دم خوردیم، کمی گپ زدیم و موقع

با اقایی متولد 1361 مجرد مصاحبه کردم برای پست کارشناس فروش. ایشان تاکید داشتند در چند فیلد مختلف سابقه کار دارن و با دقت رزومه شان را مطالعه کنم. برداشتی که قبل از مصاحبه با ایشان صرفا از رزومه داشتم، این بود که ایشان 7 سال در یک سازمان کارشناس فروش بودند،که سال 86 به

مروزه انسان ها کليدی ترين و حساس ترين عنصر سازمانی محسوب مي شوند و اکثر نظريه های جديد سازمانی و مديريت، اشاره به چنين عامل حساسی دارند. اما آنچه مسلم است انسان ها ذاتا با هم تفاوت دارند.

هومیوپاتی ( Homeopathy) یا “مشابه درمانی”، روش درمانی خاصی است که در آن با ایجاد تحریک دقیق سیستم ایمنی و حیاتی بیمار و یا به عبارتی دیگر سیستم عصبی و روانی و یا سیستم ایمونولوژی، فرد را به سمت بهبودی سوق می‌دهد.

در دوره لیسانس بین سالهای 82 تا 86 به طور اتفاقی با طب هومیوپاتی آشنا شدم. یک استاد متبحر در این زمینه برای دوستان پزشک و غیر پزشک  تدریس می کرد که بنده در این دوره ها شرکت کردم. اوایل فقط علاقمند به مباحث شخصیت شناسی هومیوپاتی بودم. و پس از گذشت دو سال که