افراد

هر فردی درون سازمان برای هدفی حاضر است که اگر به درستی به انجام برساند، سازمان نیز به هدف خود میرسد. برخی افراد اهداف و وظایف کلیدی تری دارند و برخی خیر. برخی موقعیت و پتانسیل رشد بیشتری دارند و برخی کمتر. در تقابل این موارد برخی افراد کلیدی تعریف می شوند و سازمان بایستی

بدون تردید شما بهترین کارمند مدیر خود هستید اگر یک سری رفتارهای متفاوت از سوی مدیر با شما می شود. رفتارهایی که ممکن است حتی برای شما آزار دهنده باشد و شما تصور کنید که وی قصد آزار شما را دارد. در ادامه به برخی از این موارد اشاره می کنم. اول از همه اینکه

شایستگی های متعددی می توان برای کارکنان و اعضای سازمان مطرح ساخت. در این نوشته با تمرکز بر رفتار، تعدادی از مهمترین شایستگیها را اشاره کرده ام.

با توجه به متغیرهای فرهنگ ملی کشور و آنچه که من تا کنون دیده ام، شاید یکی از مهمترین شایستگی های مدیریتی که در کشور بایستی توسعه داده شود، مسئولیت پذیری است. اغلب مسئولیت پذیری را مساوی با درست انجام دادن کاری که به فرد واگذار می شود تعریف می کنند. ولی آیا واقعا این

اصل ضرب المثل این است که آدم ناشی سرنا را از سرگشاد میزند. شاید سوال این باشد که این چه ربطی به جران خدمات دارد؟ ربطش این است: از مراد خواستند تلویزیون را خاموش کند، رفت فیوز برق را پراند. این داستان امروز ما در طراحی بسته های جبران خدمات است. هر اقدامی در جبران

اغلب ما اینگونه فکر می کنیم که حقوق و مزایا و شغل خوب میتواند یک فرد با پتانسیل بالا(استعدادها) را در شرکت نگهدارد ولی در واقع آنچه تحقیقات مختلف بیان کرده اند چیزی خلاف بر این است. اینکه چه چیزی باعث می شود استعدادها مارا ترک کنند را والا افشار به خوبی بیان کرده است:

در ادامه نوشته‌ی قبلی(اینجا)، در شروع لازم می دانم یک تمرین در خصوص افراد بدقلق انجام دهیم. توصیه می کنم اگر احساس می کنید یکی از کارکنان شما در زمره افراد بدقلق دسته بندی می شود، باعث ازار شما شده است این تمرین را انجام دهید. دراینجا سوالاتی مطرح می شود، که لازم است در

به نظر مهمترین وظیفه هر مدیری، مدیریت کردن دیگران(Managing Others) است. اساس هر مدیری در هر سطحی اگر همین یک کار را درست انجام دهد لازم نیست کار دیگه ای صورت دهد. ولی از آنجایی که این وظیفه از سخت ترین تکالیف مدیریتی، مشاهده می کنیم که روسا و مدیران به سمت کارهای کارشناسی متمایل

اغلب از همکارانی که با آنها در تعامل هستم میپرسم که فلانی بهترین کارشناس(کارمند خوب) تو کیست؟ فردی را معرفی می کند، حال سوال دوم را می پرسم و متاسفانه اغلب جوابهایی که می دهند نا امید کننده است. قضاوتها شبیه کارنامه انضباط مدرسه است. البته تقصیری هم ندارند، با همین سیستم رشد کرده اند. سیستمی