مترجم: محمدرضا سحاب گلشنی دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت کسب و کار گرایش مالی دانشگاه علامه طباطبایی
کارشناس مهمان این قسمت از برنامه خانم daisy dowling استاد دانشگاه هاروارد است.دیزی بنیانگذار و مدیر عامل شرکت Workparent، پیشرو مشاوره ، آموزش و تحقیقاتی است که منحصراً روی والدین شاغل و سازمانهایی که آنها را استخدام می کنند متمرکز شده است.دیزی قبل از تاسیس Workparent ، 15 سال را به عنوان کارشناس منابع انسانی و مربی اجرایی گذراند . او به رهبران در همه سطوح کمک می کند تا عملکرد خود را بهبود بخشند ، موفقیت تیم ها و سازمان های خود را هدایت کنند و شادابی در کار پیدا کنند.وی تاکنون 14 مقاله را در مجله HBRو تألیف فصل های اختصاصی در راهنمای HBRبرای مربیگری کارمندان در حوزه مدیریت تألیف کرده است.
در سوال اول خانم وکیلی به تازگی صاحب فرزند دوم خود شده و مدت هاست در یک کمپانی کار میکند و به تازگی ارتقا یافته است.
این خانم میگوید: زمانی که بچه اولم خردسال بود نگهداری از او و در عین حال کار کردن بسیار برایم سخت بود اما با این حال توانستم از پسش بربیایم اما اکنون با وجود فرزند دومم فکر نمیکنم از پس این کار برآیم؛ چراکه عواملی چون کم خوابی، کارهای خانه و افزایش فرزند و مسئولیتی که نسبت به فرزندانم دارم سبب شده است تا ضریب خطا در کارم افزایش یابد و میترسم اعتباری که در این دو سال به دست اورده ام از بین برود.
حال او در رفتن و پذیرش کاری سبک تر و البته دریافت حقوق کمتر و ماندن مردد است، در حال حاضر از حقوق و مزایای خوبی برخوردار است و جای پیشرفت بسیار دارد.
کارشناس برنامه ضمن همدردی میگوید این خانم به دلیل مسئولیت هایی که بر دوش دارد قادر به اتخاذ تصمیم درست نیست پس به او پیشنهاد میکند با افراد با تجربه مشورت کند و روی مسایلی که میتواند او را برای تطبیقش با شرایط کارش موثر باشد بیشتر تمرکز و فکر کند.
همچنین پیشنهاد میکند که خانم وکیل این سوال را از خود بپرسد که چقدر به این کار علاقه مند است.اگر علاقه وجود دارد دلیل برای ترک کردن کار وجود ندارد. بنابراین میتواند با تطبیق خود و یا کار کردن در قسمت دیگری از شرکت که مشغله ی کمتری دارد به کارش ادامه دهد.(با توجه به اینکه خانم وکیل اشاره میکند که مدیرش تا به اینجا به خوبی از او حمایت کرده است)
در سوال دوم خانمی 25 ساله که به تازگی فارغ التحصیل شده است به دنبال شغلی برای خود میباشد. همچنین او قصد دارد تا یک یا دوسال اینده صاحب فرزند شود و این موضوع در پذیرش او تاثیرگذار خواهد بود و نمیخواهد این موضوع در آینده شغلی اش تاثیر منفی بگذارد.
حال این خانم به عنوان فردی که هم میخواهد صاحب فرزند شود و هم به کاری مشغول شود چه باید کند؟
کارشناس برنامه ضمن تشکر بابت پرسیدن این سوال، به عنوان اولین توصیه میگوید: لزومی ندارد در اولین مصاحبه کاری در مورد اینکه قصد بچه دار شدن دارید، صحبت کنید.چراکه این موضوع در مورد خانمی به سن شما چندان دور از ذهن نیست.
همچنین میگوید: ایشان میتواند در مورد این کمپانی تحقیق کند و ببیند در موارد مشابه چگونه برخورد کرده است و میتوانند پس از اینکه مشغول به کار شدند به طور خصوصی با ریییس آن کمپانی صحبت کنند و بپرسند که آیا بچه دار شدن میتواند در آینده مشکل ساز باشد یا خیر؟ ممکن است این کمپانی ایشان را در این شرایط حمایت کند.
حتی به نظر مجری برنامه،"دن" این خانم میتواند بدون اینکه سوالی بپرسد، این مسئله از رفتار و وضعیت رییس شرکت متوجه شود.
البته به نظر دیزی، اگر خانم در مدت زمانی که باردار نشده است به درستی و خوبی کار کند دیگر نباید نگران شغلش باشد چراکه در اینصورت آن کمپانی به این خانم نیاز خواهد داشت.
حال سوالی مطرح میشود اگر ایشان درحالی که باردار هستند برای مصاحبه بروند چه برخوردی در انتظارشان خواهد بود؟
"الیسن"با توجه به تحقیقی که انجام داده است میگوید: در این صورت رفتار های خصومت آمیز بیشتری متوجه این خانم خواهد شد هرچند که تبعیض بین یک خانم باردار و سایر افراد با شرایط معمولی غیر قانونی میباشد.
دیزی معتقد است اگر این خانم در تشکیل خانواده قبل از کار مصمم هست باید در مصاحبه اش هرچند که واضح باشد توضیح دهد و در مورد جزییات روحیه ی کاری و شرایطش توضیح بدهد.
دن نیز معتقد است، این خانم باید بیشتر تحقیق کند و در کمپانی مشغول به کار شود که او را حمایت میکند.
دن به عنوان جمع بندی ضمن تشکر از این خانم بابت مطرح کردن این پرسش میگوید: بهتر است ابتدا در مورد کمپانی مورد نظر و سیاست هایش تحقیق کند و اینکه زمانی که مشغول به کار میشود به درستی و با نهایت توان کار کند تا آن کمپانی در نگهداشتن ایشان مجاب شود.
و در نهایت در سوال سوم خانمی که دارای دو فرزند 30 ماهه و 15 ماهه میباشد میخواهد از شغلش استعفا بدهد چون که در شرایط جدید کارش،مزایایش نیز کاهش یافته است. البته لازم به ذکر است که این کمپانی به دلیل مشکلات مالی مجبور به تعدیل نیرو شده است. او از مزایا و معایب این تصمیم سخن میگوید.مزیت آن این است که میتواند بیشتر با خانواده اش باشد و از طرفی فرزند سوم را هم به عنوان یک نقطه عطف بیان میکند زیار در صورت بیکاری زمان رسیدگی به یک فرزند دیگر را هم خواهد داشت.
از معایبش این است که به دلیل اینکه این خانواده یک منبع اصلی درامد و یک بیمه دارند ممکن است دیگر پیشرفتی نکنند.
حال این خانم در این شرایط چه کاری میتواند برای زندگی خود انجاکم دهد؟
دیزی پاسخ میدهد: با توجه به علاقه شدیدی که این خانمم به کار خود دارد و اینکه تنها دلیل در خانه ماندن ایشان رسیدگی آسان تر به کارهای خانه است،دلیلی برای استعفا وجود ندارد چرا که تنها دلیل این خانم فقط رسیدگی به کار های خانه است نه چیز دیگری، مانند گذراندن وقت با کودکان و خانواده اش. شاید بهتر است این خانم خود را به جای یک مرد تصور کند و بدون در نظر گرفتن فرزندانش تصمیم بگیرد؛ گویا دیزی عقیده دارد که فرزندان برای این خانم دلیلی برای ترک شغلش هستند.
این خانم با توجه به توضیحاتش در مورد شرایط کاری اش که انعطاف پذیر است و میتواند بعضی شرایط را تغییر دهد (برای مثال به جای تمام وقت به طور نیمه وقت کار کند)،در این صورت هم در خانه حضور دارد و هم کار خود را از دست نداده است و میتواند در امرار معاش خانواده خود کمک کند.
سوالی که پیش می آید این است که با توجه به اینکه شرکت در حال حاضر در شرایط مطلوبی نیست آیا صحیح است که در این وضعیت تقاضای انعطاف کند؟ در پاسخ به این سوال دن میگوید: درست است که این کمپانی حال در شرایط خوبی قرار ندارد و حتی تعدیل نیرو داشته است اما نکته قابل توجه این اس که ای خانم جز افراد غیراخراجی است. نکته دیگر این است که این خانم با پاره وقت کار کردن خود میتواند به شرکت نیز کمک کند، چرا که در این صورت حقوق کمتری دریافت خواهد کرد.
البته دیزی عقیده داردکه اگراین خانم کاملا به آی تی مسلط است میتواند در کمپانی های دیگر نیز مشغول به کار شود و ترک شغل خود تنها به این دلیل که شرکت در شرایط مطلوبی نیست تقریبا غیر عاقلانه است.
دن میگوید: شاید علاقه به تولد فرزند سوم در این تصمیمگیری بی تاثیر نباشد بهتر است این خانم مشخص کند که ایا فرزند سوم میخواهد یا خیر. چون در این تصمیم گیری خانواده اولویت بیشتری دارد چراکه خانواده همیشگی است.
اگر این خانم به هر دلیلی خانه داری را انتخاب کرد باید قبل از ترک شغل خود باید برای خود برنامه ریزی خود کند؛چند سال میخواهد خانه دار بماند؟ چه زمانی به شغل خود بازخواهدگشت؟ آیا جایی برای بازگشت به شغل سابق دارد؟
اگر او میخواهد زمانی به شغل خود بازگردد،لازم است خود را در زمینه های اقتصادی،صنعتی،تکنولوژی به روز نگه دارد.
در نهایت الیسن میگوید: این خانم باید تصمیم بگیرد که این استرس ناشی از شرایط بد شرکت است یا به این دلیل است که نمیتواند فرزندانش را به درستی مدیریت کند. اگر واقعا به کارش علاقه دارد ترک آن کار درستی نیست . او میتواند به طور پاره وقت کار کند و یا حتی میتواند در شرکتی دیگر که با شرایطش مطابقت بیشتری دارد کار کند و اگر به هر دلیلی خانه داری را انتخاب کرد حتما به روز بماند تا امادگی لازم برای بازگشت به کار خود را داشته باشد.