در فلسفه داستانی هست تحت این عنوان که اگر الاغی گرسنه را به فاصله مساوی از دو کپه یونجه در نظر بگیرید، برخی استدلال می‌کنند که الاغ مزبور به سبب ناتوانی اراده به عمل، خواهد مُرد. این مثال اینگونه نیز روایت شده که خری شدت گرسنگی و تشنگی او به یک اندازه‌است و در فاصلهٔ مساوی از او یک سطل آب و مقداری جو قرار دارد، چون فاصلهٔ هر دو از او مساوی است و گرسنگی و تشنگی او به یک اندازه‌است، نخواهد توانست یکی را بر دیگری ترجیح دهد و سراَنجام از شدت گرسنگی و تشنگی خواهد مرد. اسم این قضیه را خر بوریدان(Buridan's Ass) گذاشته اند.
ترجیح بلا مرجح یعنی ترجیح یک گزینه از بین چند گزینه که هیچ تفاوتی نداشته باشند. ولی یک نکته اینجاست، در زندگی روزمره ما، غیر ممکن است دو گزینه نسبت به یکدیگر برتری نداشته باشند ولی ما باز هم در گیر این مسئله هستیم و یک جاهایی نمیتوانیم سریع تصمیم گیری کنیم و دلیل آن، شناخت نادرست از خود، خواسته ها و تمایلات از یک طرف، و ارزیابی غیر واقعی و نادرست از طرف دیگر از گزینه های پیش روست.
آلبرت اینشتین به ریاضیات و فیزیک هر دو علاقه داشت. در شرح حال خودش گفته که برای این که مثل خر ژان بوریدان پادرهوا نمانم و سرگردان نشوم، از سبک سنگین کردن مسئله دست برداشتم و بالاخره فیزیک را انتخاب کردم.
یک جاهایی بایستی انتخاب کرد سرعت در تصمیم گیری اولویت دارد یا اصل تصمیم گیری. یک جایی شما صبر میکنید تا تصمیم بهتر بین چند گزینه را انتخاب کنید ولی آیا این صبر ارزشمند است؟ حیات شما به خطر نمی اندازد؟ گاهی لازم است سریع تصمیم گرفت و تا میتوان مسئله را سبک کرد و متغیرها را کاهش داد.
گاهی دو گزینه بر خلاف تصور ما آنقدرها هم متفاوت نیستند که به خاطر انتخاب بهتر، تصمیم گیری را به تاخیر بیندازیم.
جمع بندی: در دنیای واقعی هیچ دو گزینه ای با ترجیح بلامرجح وجود خارجی ندارد، یا نمیدانیم چه میخواهیم یا گزینه ها را درست ارزیابی نکرده ایم.
پیروز و پایدار باشید.