چند نكته در باب آسيب شناسي سازماني

ما در يك دوره گذار قرار داريم. در اين دوره سيستم ها و ساختارهاي قبلي جوابگو نخواهد بود و بايستي روش هاي متفاوتي از آنچه اكنون استفاده مي كنيم، بكار بگيريم. با اين رويكرد زياد ميبينيم سازمانهايي كه بعد از طي كردن يك دوره بحران تازه به فكر آسيب شناسي و يافتن راه حل هاي جديد هستند. به همين منظور چند نكته به نظرم رسيد كه ضروري است در نظر گرفته شود:

اولا اينكه زمان آسيب شناسي بعد از يك دوره بحران نيست. آسيب شناسي بايستي هماهنند چك ليستي نگاه شود كه صبح به صبح قبل از شروع پرواز سازماني بايستي آن چك ليست چك شود. مدلهاي تعالي مي توانند در اين خصوص كمك زيادي نمايند.

ثانياً همانند پزشک، آسیب­ شناس سازمانی، سازمان را به عنوان یک سیستم مورد توجه قرار می­دهد. به عبارت دیگر همانطور که کل­گرایی در علم پزشکی و در مورد هر نوع سیستم زنده خصوصا انسان مطرح است درمورد سازمان نیز صدق می­کند. تئوري سيستمي و نظريه سيستم هاي باز در اين فرايند كمك خيلي زيادي به شكل گيري رويكرد مديران عالي در خصوص آسيب شناسي خواهد داشت.

ثالثاً در فرايند آسيب شناسي نوعي رويكرد يادگيري نيز بايستي وجود داشته باشد. همانند ویزیت کردن پزشک از بیمار، فرآیند جمع­آوری داده­ها در طی آسیب­شناسی سازمانی می­تواند اعضای سازمان را برای یادگیری در زمینه مشارکت در فرآیند تغییر(یا درمان در پزشکی ) برانگیزاند. همچنين چك ليستها ضمن اينكه در جمع آوري داده ها كمك مي كنند، نوعي تذكر نيز براي پاسخدهنگان هست كه بايد اينگونه باشيد.

رابعاً در انتخاب مدل ايده آل گرايي خوب است ولي آنچه من تا كنون تجربه كرده ام،‌اين ايده آل گرايي كه نوعي فرهنگ ما هم شده است، هميشه مانع از شروع كار است. هميشه منتظريم يك مدل با نمره 20 پيدا كنيم بعد كار را شروع كنيم. بدانيم كه چنين مدلي وجود ندارد. مبتني بر مزايا و معايبي كه هر كدام از مدلها دارد، و با توجه به شرايط سازمان در اولين فرصت يكي را انتخاب كنيد يا در صورت اكان چند مدل را به صورت تركيبي يا همزمان استفاده كنيد.

خامساً اغلب ديده مي شود،‌ طي يك فرايند نسبتا مشاركتي داده هاي مورد نياز جمع آوري و تحليل مي شود،‌ ولي نتايج آن به اطلاع همه سازمان نمي رسد. شفافيت در فرايند آسيب شناسي كمك خيلي زيادي مي تواند به آغاز و انجام فرايند تغيير بكند.

سادساً رويكرد مسئله يابي داشته باشيم. مشكلات موجود ما را درگير خود نكند. هر مشكلي كه وجود دارد، عللي دارد. در رويكرد مسئله يابي به جاي ظاهر مشكلات، به علل آنها پرداخته مي شود.

پيروز و پايدار باشيد.

 از طريق دكمه ذيل اين مطلب را با دوستان خود در لينكدين به اشتراك بگذاريد.

 

 

دیدگاه‌ خود را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *